Berichten getagd ‘OHenro’

Ik heb nog één missie te volbrengen voordat ik naar huis ga: naar Koyasan, het Mekka van het Japans boeddhisme. De dag nadat ik m’n laatste wandeling heb gemaakt en de cirkel rond is, voel ik me rusteloos. Nu m’n missie erop zit, roept thuis. Het liefst wil ik op het eerste vliegtuig stappen. Heimwee…

Nu ligt er slechts nog één dag wandelen voor me om de laatste schakel van de keten te dichten. De zon schijnt, om zeven uur ’s ochtends ga ik op pad, een pelgrim met een laatste missie: de eerste zeven tempels opnieuw bezoeken.  Veel pelgrims lopen rechtstreeks van tempel 88 naar tempel 1. Voor mij…

In twee dagen loop ik terug naar Ryōzenji, de tempel waar m’n pelgrimstocht begon. De eerste dag loop ik van tempel 88 naar tempel 10. Het eerste deel van de tocht loopt nog één keer over spannende bospaadjes langs liefelijke stroompjes, een heerlijke route. Daarna gaat het over landweggetjes naar tempel 19, Kirihata-ji, de tempel…

Het zijn maar vijftien kilometers, die etappe naar tempel 88, Ōkuboji. Het regent pijpenstelen, maar de weg is zóveel makkelijker dan gedacht dat ik bijna teleurgesteld raak.  Ik heb lang getwijfeld: neem ik voor deze etappe de oorspronkelijke pelgrimsroute, die over een wat saaier stuk gaat, of pak ik het avontuurlijke pad door de bergen?…

Bij tempel 87 steek ik vandaag, vlak voor sluitingstijd om kwart voor vijf, twee kaarsjes aan, eentje voor iedereen die me -actief of passief- steunt op deze tocht (ja, voor jóú dus!). Wat is het fijn dat je in m’n hart, m’n rugzak, op m’n schouder met me meereist -zonder dat het daar zwaar van…

Beetje veel gewandeld deze week dus weinig tijd voor schrijven. Ga ik de komende dagen bijwerken met terugwerkende kracht. Oh wat is Japan mooi in de bloesemtijd en wat een voorrecht hier zó intens van te mogen genieten! De kersenbloesems bloeien hier niet allemaal tegelijk. Vrijwel dagelijks staat er weer een nieuwe soort in bloei.…

De dag na m’n marathon staat er een minstens zo’n grote uitdaging op het programma: tempel 66, Unpen-ji.  De dag blijkt álles in zich te hebben van alle etappes die ik tot nog toe heb gelopen: een mooie tempel, een wat tegenvallende tempel, prachtige paden en stukken saaie weg, steile bergpaadjes en verleidingen waar ik…

Door de paar dagen ‘treuzelen’ rond m’n blessure ontstaat er onrust. Ik wil even meters maken, om zeker te weten dat ik het eind haal. En dus besluit ik de lange saaie weg tussen tempel 64 en 65 in één dag te doen in plaats van twee. De weg loopt -wederom- min of meer langs…

Tempel 60, Yokomine-ji… het is een van de tempels die de O-Henro een beetje angst aanjagen. Dat komt door de hoogtekaart in de Route Guide. Yokomineji steekt daarin als een van de hoogste ‘pukkels’ uit de bodem. In totaal is het hoogteverschil meer dan duizend meter. Zo hoog was ik nog niet eerder deze tocht.…