Paulo Coelho
Vanaf het moment dat ik De Alchemist had gelezen, stond Paulo Coelho op mijn interviewverlanglijstje. Door Libelle kreeg ik de kans hem te ontmoeten.
Als een goed journalist las ik ter voorbereiding al zijn boeken en stelde ik een lijstje pittige vragen op. In m’n eentje vloog ik naar Lourdes, alwaar ik een kaars brandde voor de baby in m’n buik. Via een slingerweggetje reed ik naar Coelho’s huis. Een beetje nerveus, maar toch vooral nieuwsgierig naar de man die zulke mooie boeken en columns schrijft en voor velen een goeroe is.
Paulo werkte, heel mindful, in z’n tuin toen ik arriveerde. Een van z’n eerste vragen was: ‘Waar is de fotograaf?’ Ik antwoordde dat we mooi beeld van hem hadden en dat een fotograaf niet nodig was. Daar dacht hij anders over en boos belde hij met de uitgeverij dat dit niet de afspraak was.
Verbouwereerd nam ik plaats op de bank in zijn mooie huis. Ongemerkt had ik me Coelho voorgesteld als de eenvoudige herder uit zijn bestseller. Dat Coelho een ijdele man bleek te zijn, was niet zijn fout, maar wel mijn teleurstelling. Ons gesprek kwam moeizaam op gang, maar ging uiteindelijk over mooie onderwerpen als liefde, zingeving en je pad vinden.
Na een uur keek de goeroe rusteloos om zich heen. Hij was wel klaar met dit gesprek en wilde weer in de tuin aan het werk. Mijn ego was verongelijkt: ik reisde anderhalve dag om hem slechts een uurtje te mogen spreken…
Het gesprek is inmiddels bijna tien jaar geleden. Een groot deel daarvan werd ik, als ik de naam Paulo Coelho ergens hoorde of las, weer een beetje boos. Voor mij was hij het toonbeeld van de goeroe die niet praktiseert wat hij preekt. Nu, na al die tijd, heeft boosheid plaatsgemaakt voor begrip. Coelho viel destijds van het voetstuk dat ikzelf voor hem had opgericht. Hij was gewoon zichzelf: een man die op dat moment even meer zin had in z’n tuin dan in een zoveelste interview.
En achteraf bleek dat hij prachtige dingen had gezegd, die nog altijd als levenslessen staan:
– Het is makkelijk om een droom te hebben, maar het is erg moeilijk om de prijs te bepalen voor het volgen van die droom.– Iedereen heeft een droom over wat hij wil worden. Kijk naar je innerlijke kind-zijn. Kijk naar wat je blij maakt. En leg jezelf geen rem op omdat je bang bent andere mensen boos of ongelukkig te maken met jouw keuze.
– De hele wereld spant samen om uit te laten komen wat jij wilt, of je nu iets goeds of iets slechts voor jezelf wilt.
– Onze verantwoordelijkheid is om ónze weg te gaan en daardoor dingen te veranderen, maar we moeten andere mensen niet proberen te bekeren tot onze eigen ideeën.
– Het huwelijk brengt geen vrede en rust. Die gedachte zorgt er juist voor dat huwelijken stuklopen. Mensen trouwen en denken dat ze er zijn. Ze zijn niet bereid te vechten en denken nu dat ze altijd hetzelfde kunnen blijven. Ze zijn niet meer bezig zichzelf te ontwikkelen en verbeteren. (uit Libelle 21 – 2005)
