Voor deze aflevering van ‘wat ik kan leren van m’n Facebook-vrienden’ spreek ik af met Maarten Peters. Op de psychiatrische afdeling van het UMC. Is dat dan waar Maarten het vuur van krijgt? Euhm… Voor hem was dat nu even de enige plek waar zijn vuurtje brandende kon blijven, en weer kon worden aangewakkerd. Omdat het leven soms zo ingewikkeld is, dat ‘de andere kant’ te erg gaat lonken.
En dus lopen we samen door een eindeloze gang die je met slechts een beetje fantasie het gevoel geeft op de filmset van One flew over the Cuckoo’s nest te lopen. Niet vanwege de bewoners hoor, die zien er net zo uit als jij en ik. Maar meer vanwege de oude uithoek van het ziekenhuis waar de gesloten afdeling is gevestigd. Alsof de drempel niet al hoog genoeg is om je vrijwillig te laten opnemen. Afijn, de kamer van Maarten is ruim en fijn met een stoel waarin je comfortabel je leven kunt overdenken.
De eerste keer dat ik Maarten ontmoette, overdonderde hij me met z’n pure en aanstekelijke enthousiasme. Van hem leerde ik toen hoe mooi authentieke mensen zijn. En dat was ver voordat ‘authentiek’ door de marketingwereld werd omarmd.
Hoe het leven ook tegenzit, Maarten weet groots te leven en te geven. Misschien wel omdat ie weet hoe diep duister het ook kan zijn. Hij maakt ondeugende en tot nadenken stemmende gedichten en dieprakende schilderijen.
En zelfs vanuit die diepste duisternis, deelt hij z’n levenslessen.

– Je mag altijd terugkomen op een besluit, hoe vastbesloten en rigoureus het ook was.
– Om Licht door te kunnen geven, is contact houden met je eigen lichtje onontbeerlijk. Doe wat daarvoor nodig is, want het levert meer op dan je neemt.
– Om hulp vragen vraagt vaak meer moed dan níet om hulp vragen. Durf om hulp te vragen, áltijd als je het nodig hebt.
– Dóe iets als de duisternis je omringt. We zijn niet allemaal kunstenaars, of… misschien ook wel. Gooi het eruit, in welke vorm dan ook.
– Oprechtheid levert oprechtheid op. Door werkelijk te zeggen hoe het met je gaat, krijg je oprechte aandacht.

Maartens verblijf op de Paaz was alleen voor de donkere dagen rond kerst. Daarna was ie weer thuis met een helder brandend licht in zichzelf. Dat licht doofde helaas in oktober 2019…