In ‘Wat kan ik leren van mijn Facebook-vrienden’ ga ik deze keer samen met Sylvia Spruyt tijdens een boswandeling op zoek naar de wijsheden die het leven in pacht heeft.

Een andere Sylvia
In 2010 kwam Sylvia op m’n pad tijdens een screening voor Casa Libelle. Een megalomaan en fantastisch project waarbij Nederlandse vrouwen vier weken lang een B&B runden in Barcelona en daar op alle mogelijke manieren (webcam, blog, film, etcetera) verslag van deden. Sylvia was een van de twintig vrouwen die werden geselecteerd voor dit project, dat achteraf voor velen een live-changing-event bleek te zijn.

De Sylvia met wie ik op een laatste zeldzaam mooie bevroren ochtend ga wandelen in de kroondomeinen rond Hoog-Soeren is een andere Sylvia die ik destijds leerde kennen.
Een scheiding, ontslag en opgroeiende kinderen hebben haar veranderd. Deze vrouw die zichzelf zonder aarzeling openstelt voor HET geluk is heel anders dan de vrouw van destijds die met minder geluk genoegen kwam. En daarmee is Sylvia hét bewijs dat levenservaring je tot een mooier mens maken.

Gelukzalige glimlach
Onze wandeling voelt als een louterende reis door tien jaar hoogte- en dieptepunten met dezelfde magie als het langzaam ontdooiende landschap om ons heen. IJspegeltjes veranderen in waterdruppels. De kilte maakt plaats voor een in kracht winnende zon. Sylvia stopt af en toe middenin die stralen met een gelukzalige glimlach op haar gezicht. En die momenten brengen als vanzelf de levenslessen met zich mee.

Je bent het waard
– Hoe bevroren je ook bent: ooit komt de warmte terug en die zal je ontdooien, de tranen die je daardoor plengt, zijn niet meer of minder dan het gevoel dat terugkeert.
– Durf je gezicht naar de zon te draaien, vol in de grote schijnwerper en voel de energie die dat geeft. Je bent het waard!
– Soms is loslaten de enige daad van liefde die je kunt verrichten.
– Niemand wil gelukkig worden, je wilt gelukkig zijn!
– Als je niet kunt doen wat je wilt doen, heb je twee opties: je zorgt ervoor dat je wilt wat je aan het doen bent, of je gaat wat anders doen.
En dan, als ik Sylvia dit stuk heb gestuurd om na te lezen, volgt er ineens nog een les:
– Vergeef en je zult rust en ruimte te krijgen.

Lieve Sylvia, het was oprecht een louterende wandeling. Dankjewel.

24 februari 2016