Zeemens (dag 11)
Ik verblijf na mijn langeafstandsavontuur bij een zeventigjarige surfdude en zijn prachtige 35-jarige vrouw. Vijf weken geleden is hun dochtertje Shiki (Four Seasons) geboren. Hún nieuwe seizoen is net begonnen….
De langste ‘wandeling’ (dag 10)
Als ik vanochtend tweeënhalve kilometer onderweg ben, zie ik in een haarspeldbocht een zandpaadje de berg oplopen. Een binnendoortje, zo denk ik, en ik verlaat de weg die ik vandaag…
Op fietse’ (dag 9)
Mijn ‘spirituele ontwaking’ valt samen met een aanval van heimwee. Als ik dat ‘s ochtends aan het ontbijt tegen gastvrouw Yu-san zeg, begin ik te huilen. Door m’n tranen heen…
Spirituele ontwaking?! (dag 8)
Japanners beteugelen de krachten van de natuur met beton. Rivieren, bergen en zeeën worden in banen geleid door enorme blokken en dammen van beton. Daartegenover staat dat ze door eenzijdige…
Pelgrimsvirus (dag 7)
De wekker gaat voor zessen in de ochtend en als ik even later aan het ontbijt zit, klets ik met zoonlief die nog niet naar bed is. Een gouden moment…
Rustig aan (dag 6)
Als ik ‘s ochtends m’n schoenen aantrek, zijn ze nog nat van twee dagen geleden. Helemaal vergeten er kranten in te stoppen. Stom, niks aan te doen, niet aan denken….
Zaterdag ‘rustdag’ (dag 5)
Ik ben een week op reis en soms voelt het als maanden. Er gebeurt zoveel dat er geen tijd is om te verwerken, te schrijven, te reflecteren. Rust in m’n…
Regen en chagrijn (dag 4)
Met pijn in m’n hart neem ik afscheid van Takeshi en Kayo. Hoe bijzonder dat je mensen na twee ontmoetingen zo in je hart kunt sluiten. We zwaaien totdat we…
De zwaarste etappe (dag 3)
Het zijn de slechtste weersomstandigheden die ik me wensen kan voor de zwaarste etappe (drie bergen op en af) van de hele pelgrimstocht: regen, die stenen en boomwortels glibberig maken….
In vol ornaat (dag 2)
De host van m’n slaapplek Okudaya zet me af bij Jūrakuji, tempel 7, die ik gisteren voorbij ben gelopen. Daar begint dag twee van m’n pelgrimstocht. Het is koud maar…