Marathon (dag 39)

Door de paar dagen ‘treuzelen’ rond m’n blessure ontstaat er onrust. Ik wil even meters maken, om zeker te weten dat ik het eind haal. En dus besluit ik de lange saaie weg tussen tempel 64 en 65 in één dag te doen in plaats van twee. De weg loopt -wederom- min of meer langs…

Lees meer

Heuvel blijkt pukkel

Tempel 60, Yokomine-ji… het is een van de tempels die de O-Henro een beetje angst aanjagen. Dat komt door de hoogtekaart in de Route Guide. Yokomineji steekt daarin als een van de hoogste ‘pukkels’ uit de bodem. In totaal is het hoogteverschil meer dan duizend meter. Zo hoog was ik nog niet eerder deze tocht.…

Lees meer

Een nieuwe dag

De vroege ochtend ademt de geur van belofte. Zo’n geur die een verwachtingsvolle glimlach op je gezicht tovert. De geur van goede zin. What a difference a day makes! Uitgeslapen in m’n ‘romantische’ bed check ik om zeven uur uit. Dat gaat zonder tussenkomst van een persoon en met een Japans sprekend apparaat. Ik twijfel…

Lees meer

Dag van de waarheid (dag 36)

Ik slaap slecht, veel wakker, koppijn en kopzorgen, en in het donkerst van de nacht voelt de aanstaande dag als ‘erop of er onder’. Had er gisteren al even last van: dat deze hele trip ineens zinloos voelt. Dat ik even geen idee meer heb waarom ik dit doe. Beelden van een door de Verenigde…

Lees meer

De vaart eruit (dag 35)

Voordat ik m’n pelgrimsoutfit weer aantrek, hang ik nog even de toerist uit. Het kasteel van Matsuyama is een van dé plekken in Japan om Sakura (kersenbloesems) te beleven. Ik ben daarvoor precies in de juiste week. Vandaag is het zonnig en droog en een van de laatste dagen om de kersenbloesems op hun mooist…

Lees meer

Lazy Sunday (dag 34)

Als ik dan toch geblesseerd moet zijn, dan maar in Matsuyama, waar er op een steenworp naar iedere richting vanalles te doen is. Ik heb bovendien een hotel geboekt bóven het centraal station; de wereld ligt aan m’n voeten. Ik kies echter voor een ‘lazy Sunday morning’. Het regent, ik heb al een week geen tijd…

Lees meer

Wekelijkse wrap-up (5)

Wat een week was het! Met hoogte- en dieptepunten, veel tempels, kilometers en gezelschap. Ik vraag veel van m’n lijf, dat me -tot het eind van de week- geen moment in de steek laat. Iedere dag zijn er de HDP’-jes, zoals ervaren wandelvrienden dat noemen, hier-en-daar-pijntjes (Marijke en Tony, ik ben iedere dag blij met…

Lees meer

Blessureleed (dag 33)

Het is een drukke, intensieve wandelweek, waardoor ik aan schrijven nauwelijks toekom. Ik liep bijna tweehonderdtwintig kilometer door bergen en veel in de regen. Dat is een gemiddelde van meer dan eenendertig kilometer per dag. Ik schrijf deze dingen niet om te imponeren, maar vooral om mezelf een beetje wakker te schudden. Boeddha heeft me…

Lees meer

Tempel 45, Iwaya-ji (dag 32)

Met een voorgevoel van ‘deze gaat bijzonder zijn’, wil ik de tijd nemen voor Iwaya-ji, tempel 45. En dus laat ik m’n Hongkongse vrienden, na een wandeldag door de regen, in liefde gaan, als ze ‘nog even snel’ tempel 45 willen doen. Het voelt niet goed deze tempel snel af te vinken. Bij m’n guesthouse…

Lees meer

Al Fydia (dag 29)

Zomaar weer een dag uit m’n nieuwe leven, waarin altijd weer mooie, nieuwe, onverwachte dingen gebeuren.  Er ligt een pittige route voor me vandaag, alleen al in kilometers, zo’n vijfendertig. Daarvan gaat een heel groot deel langs drukke wegen. Dom doorstappen is dat. Zet me op een berg die ik verticaal moet beklimmen en ik…

Lees meer